| 13/12/2021 | |||
 |
|||
| Berlinin ucqarındakı Treptou parkında axşamın toranlığı başlanıb. Mən qürub üfüqünün fonunda xilaskar əsgərə qoyulmuş abidəyə baxıram, — yazır Ash. | |||
| Qırılmış svastikanın üstündə qərar tutan 12 metrlik əsgərin bir əlində qılınc, o biri əlində balaca alman qızı var. | |||
 |
|||
 |
|||
|
Burada 1945-ci ilin 16 aprelindən mayın 2-dək Berlin uğrunda döyüşdə həlak olmuş 80 min əsgərdən 5 mini dəfn edilib. Bu binanın nəhəng ölçüləri verilən qurbanların sayına mütənasibdir. Abidənin üstündəki yazılardan birində iddia olunur ki, sovet adamları Avropa sivilizasiyasını faşizmdən azad ediblər. Lakin Almaniyadakı bəzi insanlar üçün bu abidə tamam başqa xatirələrin simvoludur. Sovet əsgərləri Berlinə gedən döyüş yollarında saysız-hesabsız qadın zorlayıblar. Hərçənd bu barədə danışmağı nə şərqi, nə də qərbi Almaniyada xoşlayırdılar. Elə Rusiyada da artıq bu barədə heç kəs danışmır. Ukraynadan olan gənc yəhudi leytenant Vladimir Gelfand gündəliyini 1941-ci ildən 1945-ci ilədək aparıb. Həmin vaxtlar sovet ordusunda gündəlik tutmaq qadağası olsa da, o, şahidi olduğu hadisələri və insanları inanılmaz səmimiyyətlə qələmə alıb. Gündəliyi atasının vəfatından sonra onun kağızlarını qaydaya salan oğlu Vitali aşkar edib. Bundan sonra onu internetə yükləyiblər və indi bu gündəlik kitab şəklində Rusiyada ilk dəfə olaraq nəşr edilib. Gündəliyinin iki ixtisarlı variantı artıq Almaniyada və İsveçdə çap olunmuşdu. Orada nizami qoşunlarda hərc-mərclikdən, kasad əsgər rasionlarından, bitli yataqlardan, ara-sıra üzə çıxan antisemitizmdən və bir an belə ara verməyən oğurluqlardan bəhs edilir. Zabit yazırdı ki, əsgərlər hətta bir-birinin çəkmələrini oğurlayırdılar.1945-ci ilin fevralında Gelfandın xidmət etdiyi hərbi hissə Oder çayının yaxınlığında düşərgələnibmiş. O, döyüş yoldaşlarının alman qadın batalyonunu əsir götürdüklərini xatırlayır… «Bu hesabatları Stalinə verirdilər, — deyir Beevor, — Bu vərəqlərin kənarındakı qeydlərə görə hesabatların oxunub-oxunmadığını bilmək olur. Bu hesabatlarda Şərqi Prussiya ərazisində kütləvi zorlamalardan bəhs edilirdi. Bildirlirdi ki, sovet əsgərlərinin əlinə keçməmək üçün alman qadınları özlərini uşaqları ilə birlikdə öldürürdülər»… Qadınlar ona deyirlər ki, sovetlərin avanqard dəstəsi şəhərə girərkən rus əsgərləri onların evlərinə soxulublar və burada bakirə qızı iyirmiyədək əsgər və zabit zorlayıb. Nasizmin ideoloqları belə hesab edirdilər ki, Vermaxt arilərin yaxşı təşkil olunmuş qüvvəsidir və onun əsgərləri heç vaxt «aşağı irqin» qadınları ilə cinsi əlaqəyə girəcək qədər alçalmamalıdırlar. Alman əsgərlərin rus qadınlarla necə rəftar etdikləri barədə şəhadətlər yoxdur, çünki onların seksual köləsinə çevrilən qadınlar sadəcə olaraq fiziki mənada məhv olurdular… Bu sətrlər BBC-nin yayınladığı «Zorlanmış Berlin: müharibənin naməlum tarixçəsi» məqaləsindəndir. |
|||
 |
|||
 |
|||
|
Bu gün rus soldatının zorladığı Artemiddə Hiyeredullardan törəmiş hay-boşlar hay-küy salıblar ki, rus soldatları 344 haykanuşu zorlayıblar. Rusiya məramsızlarının kontingentinin bölgəyə genekoloqlarla gəlməsini ilkin olaraq Fədai.az saytı xəbər vermişdi. “Erməni qızları pula görə öz bədənlərini ruslara satır”- deyə bu açıqlamanı Xankəndindəki Ana və Uşaq Mərkəzinin ginekoloqu Manuş Sarkisyan verib. Erməni həkimin sözlərinə görə tək 2021-ci ildə bu Mərkəzə 344 qadın müraciət edib. “Onlar fahişəliklə məşğul olan qadınlar deyil. Müraciət edənlərin əksəriyyəti 17-24 yaşlı qzılardır. Onlar çətin həyat şəraitindən, maddi imkansızlıqdan rus hərbiçiləri ilə münasibətdə olurlar. Bu dəhşətli mənzərədir. Mənə müraciət edən 344 qız sülhməramlılar tərəfindən zorlanıb”- deyə Manuş Sarkisyan bildirib. “Real rəqəmlərsə dəfələrlə çoxdur. Bu təkcə mənə olunan müraciətdir”, – Manuş Sarkisyan qeyd edib. Hələ bu harasıdır. Sabah zorlanmış Haykanuşların «rus balalarını» qorumaq üçün Rus imperiyasının iyrənc üzünü görməmək üçün hayqırmalıyıq: «İVAN İDİ, DOMOY!» |
|||
| Fedai.az Araşdırma Qrupu |
©
TransQafqaz.com Təsisçi və baş redaktor Qələndər Muxtarlı. Redaktor Vahidov Qurban
| 13/12/2021 | |||
| Gesellschaft |
|||
|
|||
| Im Treptower Park am Rande Berlins bricht die Dämmerung an. ‚Ich betrachte das Denkmal des Rettersoldaten vor der Kulisse des Sonnenuntergangs‘, schrieb Ash | |||
| Der 12 Meter hohe Soldat, der auf einem zerbrochenen Hakenkreuz steht, hält in der einen Hand ein Schwert und in der anderen ein kleines deutsches Mädchen. | |||
|
|||
|
|||
|
Vom 16. April bis zum 2. Mai 1945 wurden auf diesem Gelände 5.000 der insgesamt 80.000 sowjetischen Soldaten beigesetzt, die in der Schlacht um Berlin gefallen waren. Die monumentale Größe des Denkmals steht in direktem Verhältnis zur Zahl der Opfer. Eine der Inschriften erklärt, dass die Sowjetunion die europäische Zivilisation vom Faschismus befreit habe. Für viele Menschen in Deutschland jedoch symbolisiert dieses Denkmal eine ganz andere Erinnerung. Auf dem Weg nach Berlin vergewaltigten sowjetische Soldaten zahllose Frauen. Dennoch wurde dieses Thema sowohl in der DDR als auch in der Bundesrepublik lange Zeit gemieden. Auch im heutigen Russland wird darüber kaum gesprochen. Ein junger jüdischer Leutnant aus der Ukraine, Wladimir Gelfand, führte zwischen 1941 und 1945 ein Tagebuch. Obwohl es in der Roten Armee offiziell verboten war, persönliche Aufzeichnungen zu führen, dokumentierte er mit bemerkenswerter Aufrichtigkeit die Ereignisse und Menschen, denen er begegnete. Das Tagebuch wurde nach seinem Tod von seinem Sohn Vitali entdeckt, als dieser die Unterlagen seines Vaters durchging. Später wurde es online zugänglich gemacht und erschien schließlich auch in Russland erstmals in vollständiger Tagebuchform. Gekürzte Fassungen waren zuvor bereits in Deutschland und Schweden veröffentlicht worden. Gelfand beschreibt das Chaos innerhalb der regulären Truppen, mangelhafte Versorgung, verlauste Schlafplätze, alltäglichen Antisemitismus und Diebstahl – sogar unter Kameraden wurden Stiefel gestohlen. Im Februar 1945 war Gelfands Einheit an der Oder stationiert. Er schildert, wie seine Kameraden ein deutsches Frauenbataillon gefangen nahmen. „Diese Berichte wurden Stalin vorgelegt“, schreibt der Historiker Antony Beevor in seinem Werk über Berlin 1945. Es handelte sich um Meldungen über Massenvergewaltigungen in Ostpreußen. Darin heißt es, viele deutsche Frauen hätten sich selbst und ihre Kinder getötet, um nicht in die Hände sowjetischer Soldaten zu fallen. Überlebende berichteten, dass sowjetische Vorauskommandos in ihre Häuser eingedrungen seien und bis zu 20 Soldaten und Offiziere an Gruppenvergewaltigungen beteiligt gewesen seien. Die Ideologen des Nationalsozialismus hatten stets betont, die Wehrmacht sei eine „disziplinierte Kampfgemeinschaft“, deren Angehörige niemals so weit erniedrigt würden, mit Frauen „niederer Rasse“ sexuelle Beziehungen zu haben. Wie deutsche Soldaten mit sowjetischen Frauen umgingen, ist kaum dokumentiert – nicht zuletzt deshalb, weil Frauen, die zur sexuellen Ausbeutung gezwungen wurden, meist keine Überlebenschance hatten. "Forced Berlin: An Unknown History of the War" der BBC. |
|||
|
|||
|
|||
| In
Artemis, die von einem russischen Soldaten vergewaltigt wurde, ging
heute das Gerücht um, die russischen Soldaten hätten 344
Männer vergewaltigt. Die Website Fadai.az berichtete
zunächst, dass ein Kontingent russischer Eindringlinge mit
Gynäkologen in der Region eingetroffen sei. "Armenische Mädchen verkaufen ihre Körper für Geld an Russen", sagte Manush Sargsyan, Gynäkologe am Mutter-Kind-Zentrum in Khankendi. Allein im Jahr 2021 haben sich nach Angaben des armenischen Arztes 344 Frauen beim Zentrum beworben. „Das sind keine Prostituierten. Die meisten Bewerber sind Mädchen im Alter von 17 bis 24 Jahren. Aufgrund schwieriger Lebensbedingungen und finanzieller Schwierigkeiten haben sie Beziehungen zum russischen Militär. Das ist ein schrecklicher Anblick. "344 Mädchen, die sich mir näherten, wurden von Friedenstruppen vergewaltigt", sagte Manush Sargsyan. „Die tatsächlichen Zahlen sind um ein Vielfaches höher. Das ist nur ein Appell an mich“, sagte Manush Sargsyan. Wo ist das sonst. Morgen müssen wir zum Schutz der "russischen Kinder" des vergewaltigten Haykanush rufen: "IVAN GO HOME!" |
|||
| Fedai.az Forschungsgruppe |
Aserbaidschanische Sprache